„Mroczny układ” – Dawid Waszak

Ponad rok temu łapczywie przewracałam strony Czerwieni obłędu Dawida Waszaka. Dobrze pamiętam tamtą historię. Pamiętam również, że po zakończeniu lektury czułam spory niedosyt. Miałam autorowi za złe, że ta przygoda trwała tak krótko. Powieść liczyła bowiem zaledwie 175 stron i niektóre wątki aż prosiły się o rozwinięcie. Napisałam wówczas, że historia ta mogła być prawdziwą bombą, a wyszedł kapiszon. Dziś, trzymając w dłoni Mroczny układ, wracając myślami do poszczególnych rozdziałów, chciałabym móc powiedzieć inaczej…

Zatem powiadam wam – kolejny tom cyklu Jarocin to prawdziwa literacka bomba! Dawid Waszak stworzył trzymający w napięciu thriller, który stopniowo, coraz mocniej i mocniej, zaciska szpony na czytelniczym gardle, aby na koniec zupełnie pozbawić tchu. Choć jest to fikcyjna opowieść, momentami bije z niej tak duży realizm, że włosy stają dęba. Gdyby to wszystko miało zdarzyć się naprawdę… Wolę nawet o tym nie myśleć!

Kacper po wielu latach wraca do Polski, do rodzinnego miasta. Liczy, że zdoła odzyskać dawną harmonię i zapomnieć o trudnej przeszłości. Początkowo wszystko układa się niemal idealnie. Bohater zaczyna na nowo układać sobie życie, a towarzyszy mu poznana w dniu przyjazdu kelnerka, Amanda. Stają się sobie coraz bliżsi. Do czasu, gdy mężczyzna odnajduje ją martwą w parku. Szok, bezsilność i panika nie pozwalają mu działać racjonalnie. W efekcie staje się głównym podejrzanym w sprawie o morderstwo. To nie koniec jego kłopotów. Powrót do Jarocina miał być odskocznią od przeszłości, ale ta nie daje o sobie zapomnieć… Na horyzoncie pojawia się zagadka związana ze zniknięciem ojca Kacpra. Mężczyzna chcąc nie chcąc zaczyna dociekać prawdy, tym samym sprowadzając na siebie ogromne niebezpieczeństwo. 

Dopracowana, składająca się z kilku wątków fabuła, poprowadzona została w umiejętny, logiczny, sposób. Początek historii jest spokojny, leniwy, co skutecznie usypia czujność czytelnika. W pewnym momencie następuje nagły zwrot akcji, a trwająca dotąd sielanka zamienia się w prawdziwy koszmar. Nie brakuje emocji – strach, zaskoczenie, nieufność, bezradność czy gorycz na przemian wypełniają serce i umysł odbiorcy. Komplikacje, jakie napotyka główny bohater, trzymają w ciągłym napięciu. Niedopowiedzenia i skrywane tajemnice stają się źródłem niepokoju, a jednocześnie pobudzają do poszukiwania właściwego tropu. Czytelnik kibicuje Kacprowi w tej pogmatwanej wędrówce do prawdy, mając nadzieję, że ta okaże się dla niego łaskawa…

Język, jakim posługuje się autor, jest dość lekki i przystępny, dobrze współgrający z tajemniczym, nieco mrocznym klimatem. Sprawia, że powieść po prostu się chłonie. Wykreowani bohaterowie są wyraziści, momentami nieco zagadkowi, niejednoznaczni. Budzą wiele emocji! Niektórych nie sposób nie polubić, innych zaś znienawidzić. Są też tacy, co do których czytelnik może mieć wątpliwości. Każdy z nich ma mocne i słabe strony, odmienny charakter, różne doświadczenia życiowe. To, co ich łączy, to specyficzny, małomiasteczkowy sposób bycia. Intrygujący, dodający powieści specyficznego klimatu. Postacie są wiarygodne, czasem wręcz przerażająco wiarygodne… Myślę, że autorowi należy się za to wielki plus.  

Mroczny układ jest częścią cyklu, ale można od niego rozpocząć swoją przygodę z twórczością Dawida Waszaka. Historia została opowiedziana w taki sposób, by nieznajomość Czerwieni obłędu nie stanowiła dużej przeszkody. Pojawiają się, co prawda, odniesienia do poprzedniej powieści, jednak nie rzutują one w znacznym stopniu na zrozumienie całości. Niemniej, polecam rozpocząć lekturę od tomu pierwszego. Ja czułam dużą satysfakcję, odkrywając w kontynuacji różne fakty dotyczące losów Doriana i konfrontując je ze swoimi przypuszczeniami.

Podsumowując, Mroczny układ to niesamowicie wciągający thriller, który wbija w fotel i nie pozwala spokojnie zasnąć jeszcze długo po zakończeniu lektury. To idealna książka dla miłośników skomplikowanych, pełnych tajemnic historii, dla fanów mocnych wrażeń i zaskakujących finałów. Ja jestem pod wrażeniem i już nie mogę się doczekać kolejnego tomu!

Za możliwość przeczytania książki dziękuję autorowi, Dawidowi Waszakowi.