Poezja… Kiedyś zaczytywałam się w tomikach wierszy przeróżnych autorów. Chłonęłam wers po wersie, strofa po strofie. Szukałam odpowiedzi, wskazówek, sensu. A czasem nie szukałam niczego prócz chwili wytchnienia. Sama również próbowałam swoich sił. Było to bez wątpienia ciekawe i pouczające doświadczenie. Nawet nie wiem, jak to się stało, że na kilka dobrych lat o poezji zapomniałam. Przyćmiła ją beletrystyka, świat kryminałów, thrillerów, powieści grozy, obyczajów. Pewnego dnia otrzymałam propozycję objęcia patronatu nad tomikiem poezji Wachlarz osobisty Piotra Kotuli.
